Oddech życia

Oddech życia

W rytmie serca
W pulsie wibrującej ziemi
W oddechu wiatru
W świetle gwiazd i ciemności Kosmosu
W tańcu, czy epickich bojach
 
W każdym przejawie
JESTEM. Odkrywam…
 
Nie ma dla mnie dróg skończonych
Nie ma dla mnie dni minionych
Nie ma życzeń bez spełnienia
Nie ma spraw do dokończenia
 
Bo nie mogę skończyć życia
Nurtu rzeki tej zatrzymać
Wyjść gdzieś poza doświadczanie
Poza sobą oddychanie.
 
Jestem Bogiem w ludzkim ciele
Moich potrzeb jest tak wiele
że wystarczy w nieskończoność
żyć – kochając wieczną młodość.
 
Nie starzeję się, nie znikam
A jedynie transformuję
Ot, jedynie z innej strony
Życie – Siebie eksploruję.
 
Wszystkie rzeki są moimi
Wszystkie drzewa dla mnie rosną
Wszystkie drogi, dni i sprawy
Dziś czekają, dla zabawy
mojej właśnie będąc Życiem
w tej osobie.
 
Co mogę powiedzieć Tobie?
Nic ponad to:
UFAJ SOBIE!
 
Ty oddechem boskim jesteś
Ty świat tworzysz i stworzyłeś
Zanim oczy tego ciała po raz pierwszy otworzyłeś.
 
Serafinek

Serafinek

Nie przywiązuj mnie do żadnej z przedstawionych tu tożsamości, gdyż i ja nie jestem do nich przywiązana. Wybieram je ku uciesze z Życia. Jeśli chcesz eksploruj to wyjątkowe przejawienie boskości we mnie, by dogłębnie zbadać swoje. „Kim jestem? Zapytałam siebie. Istnieniem? Marzeniem? Boskim tchnieniem? Nie… JA jestem PŁOMIENIEM.”

O Serafinek

Nie przywiązuj mnie do żadnej z przedstawionych tu tożsamości, gdyż i ja nie jestem do nich przywiązana. Wybieram je ku uciesze z Życia. Jeśli chcesz eksploruj to wyjątkowe przejawienie boskości we mnie, by dogłębnie zbadać swoje. „Kim jestem? Zapytałam siebie. Istnieniem? Marzeniem? Boskim tchnieniem? Nie… JA jestem PŁOMIENIEM.”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *