SERAFINKOWA SZTUKA

Dusza wyraża się w nieskończoności form - także poprzez poezję.

W maleńkich główkach kwiatów jak miniaturowych słońcach wygrzewam się z motylem co nektar pragnie spić na miękkich posłaniach sypiam

JESTEŚ WE MNIE czasami myślę, że to nic właściwie te chwile i ten czas choć zwykłe - oczekiwane

Jesteśmy muzyką Każdy takt nuta pauza każdy instrument niezbędne W wielości grających jedna symfonia Harmonia z chaosu Karmi serce rzeka nut prosto z serc Uwielbiam Cię Boże w każdym z nas w całej symfonii i w nieskończoności ciszy każdy dźwięk ma jeden cel Symfonia Serafinek Możesz wesprzeć moją pracę tutaj:   Interesują Cię prywatne konsultacje? Kliknij TUTAJ

W czerni nocy płyną myśli... Spokojne, frywolne. Nie ma ram, nie ma norm. Nocy błoga - dokąd mnie zaprosisz? Którędy pójdę w twoje miękkie progi?   Może szukać Duszy w gwiazd mnogości? A może w ciszy którą mnie otulasz kiedy słyszę...

To Dusza Twe Ciało porusza w szczęśliwej ekspresji pozwalaj jej tańczyć i "po co" nie pytaj Oglądaj uwielbiaj nie przestawaj Nieba śnić szczęściem bowiem jest świadomie BYĆ Niech Męskość, Kobiecość zamknięte w osobie radują się tym ruchem kochają się w Tobie To jest Życia taniec to jest...

Róża ma kolce taką jej natura Choćbyś zanurzał się w łąkach stokrotek nie zapomnisz jej słodkiego zapachu który przenika zmysły łagodności płatków zmysłowości tej kropli krwi z rany od kolca Ból czy rozkosz? przecież wiesz Nie upoisz się stokrotką serca serdeczny uśmiech tym na co zasłużyła tym, do czego...

Czy to tylko kochanie? to zdarzenie niezrównane w oczach twoich widzę pobłysk duszy w mowę ciała zasłuchana czuję zapach twoich myśli smak Wszechrzeczy to, czy usta...? W uścisku ciał przenika przeze mnie płomień Życia Elektryzująca moc twoich dłoni odkrywa nowe światy Ja gdzieś podróżuję  zgubiona...

Kochać kobietę Wystarczy kochać mówią nam księgi ale nie objaśniają miłości potęgi kochać kobietę to jak kochać niebo ze słońcem, z wichrem, z chmurami, ulewą... bo kochać prawdziwie to kochać wszystko te dni pełne słońca które promieniami pieszczą ciepłem policzki doceniaj i chłoń bo nie...

Uciekam przed Tobą daleko i blisko zostaję zarazem do Niego i do Niej uciekam do lasu, do miasta, do domu, do pracy... Uciekam, choć jesteś przecież, choć widzisz tą całą grę doznań przed nami w Nim twoją twarz widzę i w Niej...